நினைத்த தெத்தனையிற் – றவறாமல்
நிலைத்த புத்திதனைப் – பிரியாமற்
கனத்த தத்துவமுற் – றழியாமற்
கதித்த நித்தியசித் – தருள்வாயே
மனித்தர் பத்தர்தமக் – கெளியோனே
மதித்த முத்தமிழிற் – பெரியோனே
செனித்த புத்திரரிற் – சிறியோனே
திருத்த ணிப்பதியிற் – பெருமாளே.
இதையும் படிக்கலாம் : பகல் இராவினும் (திருத்தணிகை) – திருப்புகழ் 279
