மங்கை சிறுவர் தங்கள் கிளைஞர்
வந்து கதற – வுடல்தீயின்
மண்டி யெரிய விண்டு புனலில்
வஞ்ச மொழிய – விழஆவி
வெங்கண் மறலி தன்கை மருவ
வெம்பி யிடறு – மொருபாச
விஞ்சை விளைவு மன்று னடிமை
வென்றி யடிகள் – தொழவாராய்
சிங்க முழுவை தங்கு மடவி
சென்று மறமி – னுடன்வாழ்வாய்
சிந்தை மகிழ அன்பர் புகழு
செந்தி லுறையு – முருகோனே
எங்கு மிலகு திங்கள் கமல
மென்று புகலு – முகமாதர்
இன்பம் விளைய அன்பி னணையு
மென்று மிளைய – பெருமாளே.
இதையும் படிக்கலாம் : மஞ்செனுங் குழல் (திருச்செந்தூர்) – திருப்புகழ் 85
